Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Μήπως μας πάνε για πτώχευση ;;

Πέμπτη, 01 Απριλίου 2010
«Η ακριβή Ελλάδα», είναι ο τίτλος σχολίου του Βόλφγκανγκ Μινχάου στους Financial Times Deutschland: «Η φοβία από την κρίση στην Ελλάδα φαίνεται ότι εδραιώθηκε στην συνείδηση της γερμανικής κυβέρνησης. Η θέση της γερμανικής κυβέρνησης παραβιάζει όμως, όχι μόνον τα γερμανικά συμφέροντα, αλλά είναι και παράλογη: διότι όσο υπάρχει επιτόκιο αγοράς θα υπάρχουν και κάποιοι που θα αγοράζουν με αυτό το επιτόκιο ελληνικά ομόλογα...Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η πρόσβαση στις αγορές, αλλά το ύψος των επιτοκίων που αυτή τη στιγμή κυμαίνονται γύρω στο 6%. Με τέτοια επιτόκια και ονομαστική ανάπτυξη της τάξεως του 2% -μια ιδιαίτερα αισιόδοξη υπόθεση- ο συντελεστής θα είναι ιδιαίτερα υψηλός. Η συνολική προσαρμογή δηλαδή θα εκτιναχθεί γύρω στο 13%, που ισοδυναμεί με αύξηση φορολογίας ή μείωση των δαπανών κατά 30%.
Ακόμη και αν οι Έλληνες ήταν διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε μια τέτοια προσαρμογή, θα λειτουργούσε μόνον με μία προϋπόθεση: ότι θα υπήρχε οικονομική ανάπτυξη και τα επιτόκια αναχρηματοδότησης του χρέους θα έπεφταν κάτω από το σημερινό 6%.


Η πτώχευση είναι τελικά η πιο απλή λύση;
«Πρόκειται επομένως για ίδια κατάσταση με εκείνη που έζησε η αμερικανική οικονομία στη δεκαετία του ‘30. Δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα μπορεί να αντέξει.
Η πτώχευση φαίνεται η πιο απλή λύση για την ελληνική κρίση, διότι το 70% των χρεών της η χώρα το οφείλει σε ξένους επενδυτές και κυρίως σε γαλλικές, ελβετικές, γερμανικές τράπεζες, αλλά και σε γαλλικές και ιταλικές ασφάλειες. Έτσι ο πειρασμός είναι μεγάλος να λυθεί το πρόβλημα με ματαίωση πληρωμών. Η γερμανική πολιτική δε αναγκάζει την Ελλάδα να δρομολογήσει μια τέτοια λύση.»
«Επειδή όμως στη Γερμανία το κράτος εγγυάται για το τραπεζικό σύστημα οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα πληρώσουν ακριβά ή μάλλον ακριβότερα μια τέτοια λύση από ό,τι θα πλήρωναν για ένα δάνειο προς την Ελλάδα.»
«Η μόνη λογική ερμηνεία για την ακολουθούμενη γερμανική πολιτική είναι να εκτιμά η γερμανική κυβέρνηση ότι η Ελλάδα έτσι ή αλλιώς θα κηρύξει πτώχευση, άρα εξοικονομεί μια κίνηση οικονομικής στήριξης για να μην χάσει δυο φορές χρήματα.»
Aπό: Deutsche Welle