Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Τι κρύβει το παιχνίδι με τα 50 δις στην πραγματικότητα;


Όλων η προσοχή έχει στραφεί εκεί που ήθελε η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Τρόϊκα. Η δήθεν άκομψη παρουσίαση του στόχου της πώλησης δημόσιας περιουσίας αντί του ποσού των 50 δις ΕΥΡΩ, δεν πιστεύουμε ότι είναι και τόσο αθώα. Όλων το μυαλό πάει στην εύκολη σκέψη, ότι δηλαδή η κυβέρνηση θα πωλήσει δημόσια γη, παραλίες, κτίρια κ.λ.π. (μην ανησυχείτε δεν παίζουν τα αρχαία), η δε κυβέρνηση ορκίζεται ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. Επομένως η καλή μας κυβέρνηση, άλλη μια φορά, βοηθούντων και των ΜΜΕ,  θα σώσει τα δημόσια κτήματα από τους άρπαγες. Μπράβο.

Ακόμα και ο πιο άσχετος όμως γνωρίζει ότι....
τα ακίνητα του δημοσίου αφενός δεν μπορούν με τίποτα να πιάσουν το ποσό των 50 δις ΕΥΡΩ, αφετέρου ουδείς ενδιαφέρεται να τα αγοράσει. Πιστεύει κανείς αφελής ότι θα έρθει κάποιος επενδυτής να διαθέσει δισεκατομμύρια για να αγοράσει βουνά, λαγκάδια ή διάφορες παραλίες; Να τις κάνει τι; Να τις έχει να λιάζονται και να περιμένει τουρίστες; Ακόμα και κτίρια να αγοράσει, τι να τα κάνει; Να τα έχει άδεια προς ενοικίαση;; Και στο παρελθόν έγιναν παρόμοιες απόπειρες και απέβησαν άκαρπες.

Επομένως, γιατί αυτή η δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης, την οποία έχει υπογράψει και την οποία ανακοίνωσε και ο κ. Γιούνκερ; Δύο τινά συμβαίνουν: Είτε η κυβέρνηση εξαπάτησε την Τρόϊκα και της υποσχέθηκε πράγματα που δεν γίνονται (λίγο δύσκολο), είτε η εντέχνως προβαλλόμενη εκποίηση της δημόσιας περιουσίας είναι προπαγανδιστική παραλλαγή και κάτι άλλο προσπαθεί στην πραγματικότητα να καλύψει.

Εμείς πιστεύουμε ότι πίσω από τον καπνό που σηκώνεται για την διακινδύνευση των δημοσίων κτημάτων, κρύβεται αφενός η εκποίηση επιχειρήσεων (π.χ. ΔΕΗ, νερό, συγκοινωνίες κ.λ.π.), αφετέρου η συνεκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών στο Αιγαίο, στην ελληνική ΑΟΖ γενικότερα, αλλά και κοιτασμάτων στην ενδοχώρα. Μην σας πούμε ότι παίζει ακόμα και το σενάριο της απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων για να γλιτώσει η δημόσια περιουσία. Η δημόσια περιουσία πάντως μπορεί να γλιτώσει την πώληση, όχι όμως και την υποθήκευση.


Κυρίως όμως και παράλληλα με τα πιο πάνω μέτρα, παίζει πολύ γερά και το σενάριο της αναδιάρθρωσης του χρέους. Δηλαδή η επίσημη πτώχευση της Ελλάδας. 

Να δείτε που στο τέλος θα πανηγυρίζουμε και θα πετάμε και τη σκούφια μας που ο κ. Παπανδρέου γλίτωσε με αυτόν τον τρόπο τα δημόσια κτήματα.  
Θα έχει δώσει και πάλι τη σκληρή μάχη του ο άνθρωπος.
Μόνο που οι μάχες του διεξάγονται στη φαντασία μας.
Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του καθεστώτος είναι τρομακτικός και δεν είναι μόνο ελληνικός. Παίζει όλο το διεθνές σύστημα πάνω στο ελληνικό πειραματόζωο.