Βλέποντας το Βενιζέλο να παίρνει ξεκάθαρο κεφάλι στην κούρσα της διαδοχής Παπανδρέου, η Άννα Διαμαντοπούλου φέρνει άρων άρων μέσα στο καλοκαίρι διαρθρωτικές αλλαγές στα Πανεπιστήμια προκειμένου να κερδίσει προβολή από τα Μέσα. Η αδίστακτη τακτική της Υπουργού να φέρει προς ψήφιση το νομοσχέδιο στις 22 Ιουλίου ενώ τα Πανεπιστήμια είναι κλειστά, αναμένεται να προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων είναι κλειστά, αναμένεται να προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων με όλες τις φοιτητικές παρατάξεις να είναι απέναντι. Το καλοκαίρι προβλέπεται ιδιαίτερα θερμό ενώ οι φοιτητές κάνουν λόγο για λογικές που θυμίζουν σταλινικές εποχές.
Μια ανάλυση βέβαια των πρώτων σημείων του νομοσχεδίου είναι αρκετή για να αποκαλύψει τις πραγματικές προθέσεις του ΠΑΣΟΚ καθώς με το νέο σύστημα διοίκησης που προτείνει, ουσιαστικά θέτει υπό τον κομματικό του έλεγχο τις διοικήσεις των ιδρυμάτων της χώρας. Σύμφωνα με το νέο νόμο το Συμβούλιο Διοίκησης θα αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από εξωπανεπιστημιακούς και μέσω αυτού του οργάνου θα διορίζεται ο Πρύτανης. Με τον τρόπο αυτό ανοίγει ο δρόμος για κομματικοποίηση των διοικήσεων των ιδρυμάτων καθώς πλέον η γνώμη της ακαδημαϊκής κοινότητας δεν θα εκφράζεται. Να σημειωθεί πάντως, πως ήδη με το Νόμο Γιαννάκου οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων είχαν αποκλειστεί από τη διοίκηση καθώς όλα τα όργανα εκλέγονταν από ανοιχτές σε όλους διαδικασίες. Δεν συμμετείχαν λοιπόν στην εκλογή πρυτανικών αρχών ή σε όργανα που αποφασίζουν για εξελίξεις καθηγητών ή οικονομικά θέματα ήδη από το 2007.
Το γεγονός αυτό καταρίπτει τα όποια επιχειρήματα της Άννας Διαμαντοπούλου και κάνει πλέον ξεκάθαρο ακόμα και στον πιο δύσπιστο πως οι αλλαγές γίνονται για να μπορέσει να ελέγξει το βαθύ ΠΑΣΟΚ το μοναδικό κομμάτι της κοινωνίας που συνεχώς χάνει. Τα πανεπιστήμια. Μετά τα καλοκαιρινά μπάνια λοιπόν αναμένεται να γεμίσουν οι ηγεσίες των ιδρυμάτων από πρώην πολιτευτές και συνδικαλιστες που το Υπουργείο θα θελήσει να βολέψει προκειμένου να συνδράμουν σε ενδεχόμενη υποψηφιότητας της Υπουργού για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στη μετά Γιώργου εποχή.
Μια ανάλυση βέβαια των πρώτων σημείων του νομοσχεδίου είναι αρκετή για να αποκαλύψει τις πραγματικές προθέσεις του ΠΑΣΟΚ καθώς με το νέο σύστημα διοίκησης που προτείνει, ουσιαστικά θέτει υπό τον κομματικό του έλεγχο τις διοικήσεις των ιδρυμάτων της χώρας. Σύμφωνα με το νέο νόμο το Συμβούλιο Διοίκησης θα αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από εξωπανεπιστημιακούς και μέσω αυτού του οργάνου θα διορίζεται ο Πρύτανης. Με τον τρόπο αυτό ανοίγει ο δρόμος για κομματικοποίηση των διοικήσεων των ιδρυμάτων καθώς πλέον η γνώμη της ακαδημαϊκής κοινότητας δεν θα εκφράζεται. Να σημειωθεί πάντως, πως ήδη με το Νόμο Γιαννάκου οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων είχαν αποκλειστεί από τη διοίκηση καθώς όλα τα όργανα εκλέγονταν από ανοιχτές σε όλους διαδικασίες. Δεν συμμετείχαν λοιπόν στην εκλογή πρυτανικών αρχών ή σε όργανα που αποφασίζουν για εξελίξεις καθηγητών ή οικονομικά θέματα ήδη από το 2007.
Το γεγονός αυτό καταρίπτει τα όποια επιχειρήματα της Άννας Διαμαντοπούλου και κάνει πλέον ξεκάθαρο ακόμα και στον πιο δύσπιστο πως οι αλλαγές γίνονται για να μπορέσει να ελέγξει το βαθύ ΠΑΣΟΚ το μοναδικό κομμάτι της κοινωνίας που συνεχώς χάνει. Τα πανεπιστήμια. Μετά τα καλοκαιρινά μπάνια λοιπόν αναμένεται να γεμίσουν οι ηγεσίες των ιδρυμάτων από πρώην πολιτευτές και συνδικαλιστες που το Υπουργείο θα θελήσει να βολέψει προκειμένου να συνδράμουν σε ενδεχόμενη υποψηφιότητας της Υπουργού για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στη μετά Γιώργου εποχή.
