Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Σαν αυγό με ρούφηξε η νύχτα…


«Σαν αυγό με ρούφηξε η νύχτα – σαν τσόφλι με πέταξε». Ντ. Χριστιανόπουλος

Του Πασχάλη Τσολάκη

Δεν θα μπορούσε κανείς να περιγράψει τόσο παραστατικά και απόλυτα την σημερινή κατάσταση που βιώνει η χώρα και οι πολίτες της, από τα διεθνή αρπακτικά και τους ντόπιους πρόθυμους, όσο με αυτόν τον περιεκτικό ποιητικό λόγο.

Σήμερα η τρόικα – Δ.Ν.Τ – δανειστές (τοκογλύφοι) και εγχώρια παράσιτα, ρουφούν την χώρα σαν αυγό και θα την πετάξουν ύστερα σαν τσόφλι!

Το ποτήρι της ελευθερίας στην Ελλάδα είναι ο λαός της. Δυστυχώς όμως οι σημερινοί κουμανταδόροι της Ευρώπης δώσανε άλλη ερμηνεία.

Τοποτηρητής ελευθερίας στην Ελλάδα είναι η τρόικα!

Αυτή η ερμηνεία έγινε απαίτηση των τραπεζιτών, κουμανταδόρων της σημερινής Ευρώπης, και την υπέγραψαν έλληνες πρωθυπουργοί!

Η Ελλάδα, η χώρα μου, η χώρα μας, έχασε την εθνική της κυριαρχία. Την καταντήσανε έρμαιο σε κάθε είδους αρπακτικά, αλυσοδεμένη με μνημόνια, ναρκωμένη από τις δόσεις, ανήμπορη να αντιδράσει. Τους Έλληνες, εμάς όλους, μας ξεφτιλίσανε, μας ισοπέδωσαν, μας έκαναν μελαγχολικούς, ψυχωτικούς, νευρωτικούς,  φοβισμένους, δειλούς, σκουπίδια.

Ο καλύτερός μου φίλος, έγραψε ο ίδιος ποιητής, ήταν σκουπιδιάρης. Δεν μου φέρθηκε ποτέ σαν σκουπίδι. Κι όμως οι φίλοι μας οι ευρωπαίοι, οι εταίροι, οι γνωστικοί και περισπούδαστοι, μαζί με τους μορφωμένους πολιτικούς σωτήρες μας, ελληναράδες θεωρητικούς, η πλούσια ελίτ δηλαδή που δεν έχουν ούτε ένα ένσημο στην ζωή τους, κατάντησαν και φέρονται στον λαό, σαν να είναι σκουπίδι.

Προσπαθούν να μας πεθάνουν σαν χώρα και σαν λαό. Να μας θάψουν βαθιά. Ξεχνάνε όμως, τους απαντάει ο λαός με την φράση του ποιητή, πως εγώ είμαι σπόρος!

Ο σπόρος της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Ο σπόρος που σήμερα διεθνείς τοκογλύφοι και δυστυχώς έλληνες πολιτικοί δολοφονούν για να ανασάνουν οι τσουκνίδες! (τραπεζίτες).

Στο νομό μου, στην Κοζάνη, τον Αύγουστο ένας 60χρονος συνταξιούχος πήγε να πάρει την αναπηρική του σύνταξη των 300 ευρώ και του είπαν ότι κόπηκε. Ήταν το μοναδικό εισόδημα της οικογένειας. Απελπισμένος, έγραψε ένα σημείωμα στους δικούς του, λέγοντας: «Είμαι άχρηστος. Δεν μπορώ να σας προσφέρω τίποτα» και κρεμάστηκε σε ορεινή περιοχή με την ζώνη του. Βρέθηκε μετά από 2 μήνες.

Αυτά δεν σχολιάζονται στα μέσα ενημέρωσης των προθύμων. Ούτε οι δηλώσεις Άδωνι: «Όσοι δεν ψηφίσουν τις αποκρατικοποιήσεις και τις μεταρρυθμίσεις είτε είναι εντός είτε εκτός Ν.Δ πρέπει να παταχθούν αμείλικτα». Ούτε οι δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Αθανασίου για τα όρια του άρθρου 60 του Συντάγματος που ορίζει ότι οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση,  «Πρέπει να δούμε μέχρι πού μπορεί να πάνε, με βάση το Σύνταγμα, αυτά τα όρια της ελευθερίας»

Όταν στην δημοκρατία δεν μπορούν να επιβάλουν τα συμφέροντα των ολίγων, τότε την βιάζουν, για να κυήσει το σπέρμα τους, για να γεννηθεί το  έκτρωμα!

Όταν το άσχημο ωραιοποιείται τότε η εξουσία βολεύεται και όταν το άδικο επιβάλλεται τότε χαλεποί καιροί προμηνύονται για την κοινωνία.

 Ένα αδίκημα προς τον πολίτη, έλεγαν οι αρχαίοι, που δημιούργησαν την δημοκρατία της πολιτείας, δηλαδή της κοινωνίας, θεωρείται αδίκημα προς την ίδια την πολιτεία!!

Οι σημερινοί δημοκράτες, που δεν αποκαλούνται άρχοντες της πολιτείας όπως στην αρχαιότητα, αλλά σωτήρες, τα εφαρμόζουν όλα μεταλλαγμένα για να επιβιώσει διατροφικά η κοινωνία με ληγμένα!

Την τιμωρία όμως αυτών που μεταλλάσουν την δημοκρατία, την περιέγραψε παραστατικά ο Σεφέρης στο ποίημά του «Επί ασπαλάθων» αναφερόμενος στον Παμφύλιο τον Αρδιαίο.

Υ.Γ Άλλωστε και ο Χριστός με παραβολές μιλούσε. Κατηγορήθηκε όμως ως διασαλευτής της τάξης και επικίνδυνος ανατροπέας, από την εξουσία.

Έτσι αποκαλούν και έτσι θέλουν να παρουσιάζουν όσους δεν θέλουν την χώρα αποικία των τοκογλύφων και μιλούν για τιμωρία των ενόχων.

Ποιοι κατηγορούν τους «αντιφρονούντες» που μιλούν για τιμωρίες; Αυτοί που προστατεύονται πίσω από την εξουσία και πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ. Αυτοί που δοκίμασαν κι απόλαυσαν όλους τους πειρασμούς της εξουσίας. Αυτοί που  αντί να ξεπέσουν και να γίνουν έκπτωτοι, δανείστηκαν πάλι την εξουσία κάνοντας έκπτωση (όσο – όσο) της δημοκρατίας στους δανειστές και έκπτωτη την κοινωνία!