Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ


20130705-212340.jpg
Η εποχή που ζούμε είναι αναμφισβήτητα εποχή μεγάλων αλλαγών αν και δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει μιας και η αλλαγή είναι σταθερά του κόσμου μας.
Ως ανθρώπινο γένος έχουμε την δυνατότητα να ασκήσουμε την τεχνολογική μας υπεροχή σε όλον τον πλανήτη επηρεάζοντας τον.


Ως Ελληνική φυλή και με τις διαστρεβλώσεις και τον θάνατο που έχει ασκηθεί επάνω μας αποδεικνύουμε με την ύπαρξη μας και μόνον το γεγονός ότι δεν μπορούν να μας εξαλείψουν.
Οι Έλληνες πρόγονοι μας ονειρεύτηκαν και οραματίστηκαν έναν κόσμο όπου τα αυτόματα (οι σημερινές μηχανές) θα μπορέσουν να υποκαταστήσουν την ανθρώπινη δουλεία και την ανάγκη για σπατάλη χρόνου σε εργασίες επαναλαμβανόμενες και δύσκολες για τον άνθρωπο.
Σήμερα λοιπόν αποδεικνύεται τρανά αυτά για τα οποία ο πολιτισμός μας είχε ως αξίες του και τα διαφύλαττε ως μέγιστα αγαθά, δηλαδή την παιδεία, την δικαιοσύνη, την σωφροσύνη, 
την σοφία και την ηθική. Διότι μπορεί να εξελίξαμε την τεχνολογία μας αλλά εξαλείψαμε τις αξίες μας.
Η τεχνολογία ως λέξη προέρχεται από την σύνθεση των λέξεων τέχνη και λόγος, δηλαδή είναι ο λόγος, η αιτία, η αντίληψη η οποία σε συνδυασμό με το μέτρο και την τέχνη μπορούν να εξυψώσουν την ανθρώπινη υπόσταση και να μας δείξουν τον ορθό δρόμο προς το μέλλον.
Ο εκφυλισμός που έχει υποστεί η ανθρωπότητα μόνον τυχαίος δεν είναι. Έτσι θα έπρεπε να γίνει για να μπορέσουν να μας κάνουν κομμάτι τους οι εξουσιαστές του κόσμου, για να μπορέσουν να μας ελέγξουν και να μας καθοδηγήσουν σε ένα μέλλον που εκείνοι οραματίστηκαν για εμας, χωρίς εμάς, δημιουργώντας το, χρησιμοποιώντας μας.
Κάθε μορφής σύστημα δύναται να εκφυλιστεί και αυτό συμβαίνει όταν παρεκκλίνει από τις αρχές και τις συμφωνίες που έγιναν κατά την δημιουργία του.
Η αρχές όμως καθορίζουν και την συνέχεια, μια συνέχεια που όποια πορεία και να πάρει πάντα θα έχει την αρχή της ως σταθερά. Όπως μία γραμμή σε ένα λευκό φύλο χαρτί, όποια διαδρομή και αν ακολουθήσει το μολύβι που χαράζει την γραμμή, το σημείο το οποίο σημάδεψε πρώτο το φύλο θα είναι και η αρχή της.
Το διαμάντι, ο πιο σκληρός και καθαρός λίθος αυτής της γης δημιουργείτε κάτω από τρομερές πιέσεις και θερμοκρασία, ίσως αυτές οι συνθήκες όταν εφαρμόζονται στους ανθρώπους να δημιουργούν αντιστοίχως δυνατά και καθαρά άτομα.
Η αντίληψη των πραγμάτων που μας έχουν περάσει στον τρόπο σκέψης μας είναι αυτός που θα έπρεπε να έχουμε για να είμαστε εύκολα διαχειρήσιμοι και ελεγχόμενοι, είναι η αντίληψη του διαχωρισμού και της ομαδοποίησης, της κατηγοριοποίησης και της ταυτοποίησης. Χωρίς όμως να υπάρχει δυναμική σχέση ανάμεσα στις ομάδες αυτές, οι οποίες θα πρέπει να επηρεάζονται και να λειτουργούν με βάση το εκάστοτε σύστημα που τις ελέγχει και όχι με τις ανάγκες και τις συμπεριφορές που πηγάζουν από τα βάθη της ανθρώπινης φύσης.
Χωρίζουν την ιστορία σε εποχές για να μην υπάρχει συνέχεια, χωρίζουν τους λαούς σε έθνη για να μην υπάρχει συνοχή, χωρίζουν όλους εμάς ρίχνοντας την Έριδα για να βρισκόμαστε σε μία συνεχή διαμάχη μεταξύ μας και όσοι μας εποπτεύουν και μας αναλύουν να αποκομίζονται τα κέρδη που αποφέρουν τα πλαστά όνειρα μας.
Η ύπαρξη του ανθρώπου είναι άρρητα συνδεδεμένη με την φύση του κόσμου. Πρέπει όμως να αλλάξει για να αντιστοιχεί στον παγκόσμιο αρρωστημένο πολιτισμό που ολοένα και γρηγορότερα ολοκληρώνεται βασιζόμενο στο κέρδος και το χρήμα, τον πόνο και τον θάνατο, την κακοποίηση και τον βασανισμό, την παραπλάνηση και την διάβρωση.
Η ιστορία δεν κάνει κύκλους, αλλά προχωρά προς το μέλλον, χωρίς ποτέ να επαναλαμβάνεται πανομοιότυπα με το παρελθόν, ακλουθώντας τις αρχές που διέπουν την φύση του κόσμου μας , αυτό όμως που στην ουσία παραμένει αναλλοίωτο είναι η ανθρώπινες ανάγκες και η συμπεριφορά μας.
Η ανθρώπινη υπόσταση έπρεπε να δεχθεί τον μέγιστο πόλεμο για να μπορούμε σήμερα όλοι εμείς να θεωρούμαστε απλά αριθμοί, αποτυπωμένοι σε λίστες και βάσεις δεδομένων και η ζωή μας να αλλάζει ή να σβήνει έτσι ώστε να επιτυχαίνουν κάποιοι το αποτέλεσμα του υπολογισμού τους.
Στο σχολείο μαθαίνουμε την θεωρία της εξέλιξης, που όσο θεωρία και αν είναι άλλο τόσο μας πείθουν ότι είναι απόδειξη. Έτσι αν και όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί έχουν στις παραδώσεις τους καταγεγραμμένες πληροφορίες για το ότι ο άνθρωπος προέρχεται και δημιουργήθηκε από κάτι ανώτερο και Θεϊκό, εμάς μας εμφυτεύουν σκέψεις και μας εκπαιδεύουν ώστε να θεωρούμε τον εαυτό μας απόγονο των πιθήκων και πλάστης μας να είναι οι μονοκύτταροι οργανισμοί. Το γεγονός αυτό είναι απολύτως αποδεκτό στις μέρες μας, διότι πράγματι μεγαλώνουμε και ζούμε σε κοινωνίες ζωώδης και πρωτόγονες, όσο και αν εκείνες φαίνονται εξελιγμένες λόγο της παραπλάνησης που παρέχει η τεχνολογία του σήμερα.
Σε έναν τεχνολογικό πολιτισμό που δύναται να παρέχει όλα τα αγαθά δωρεάν και να έχει ως σκοπό του την ευημερία του ανθρώπου αλλά και την εκπλήρωση κάθε ενάρετου στόχου που μπορεί να έχει συλλογικά, εμείς παλεύουμε μεταξύ μας, μιας και έτσι μας έχουν εκπαιδεύσει, δηλαδή για το πώς θα αποκομίσουμε περισσότερα χρήματα και μεγαλύτερο κέρδος εις βάρος των άλλων, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε τις εικόνες που μας έχουν αποτυπώσει μέσα στο μυαλό μας τόσο περίτεχνα.
Κάθε πράξη και κάθε στόχος του σημερινού ατόμου είναι να καταναλώσει, να αποκτήσει υλικά αγαθά, να κακοποιήσει επειδή κακοποιήθηκε και να βγει από την μιζέρια και τον θάνατο που έχει προδιαγραφεί για κάθε άνθρωπο που δεν θέλει να γίνει γρανάζι του συστήματος, ενός συστήματος που έχει δημιουργηθεί από παραφύση ανθρώπους, οι οποίοι έχουν ξεχάσει, αν είχαν γνωρίσει ποτέ, το πώς είναι και το τι αντιπροσωπεύει η ανθρώπινη ύπαρξη.
Όσο απόμακροι και αν μοιάζουν οι άνθρωποι που μας εξουσιάζουν, άλλο τόσο πρέπει να κατανοήσουμε ότι είναι κομμάτι μας, ότι δημιουργήθηκαν από εμάς και εμείς από αυτούς, είτε αν αυτό συνέβη άμεσα είτε έμμεσα. Έτσι είναι ευθύνη και καθήκον μας να αντιληφθούμε ότι η απανθρωπιά προέρχεται από την ανθρωπιά.
Δεν μπορεί να υπάρξει το φώς χωρίς το σκοτάδι, η ζωή χωρίς τον θάνατο, το καλό χωρίς το κακό, η αγάπη χωρίς το μίσος, η ζεύξη χωρίς την διάσπαση.
Τα πάντα στο σύμπαν είναι δυικά και άρχουν ως ζεύγος, έχουν μία φύση αντίθετη μεταξύ τους και το ένα αλληλοσυμπληρώνει το άλλο. Έχοντας πάντα το ένα, κάποιο μικρό ή μεγάλο κομμάτι του άλλου.
Όσοι λοιπόν οραματίζονται έναν κόσμο χωρίς το κακό είναι σαν να οραματίζονται έναν κόσμο χωρίς το καλό, όσοι οραματίζονται να έχουν ζωή χωρίς τον θάνατο θα αναληφθούν πόσο ματαιόδοξοι είναι και όσοι πιστεύουν πως θα πάρουν χωρίς να δώσουν θα καταλάβουν αργά η γρήγορα πως ζούσαν σε μία πλάνη.
Αυτό που μπορεί ο άνθρωπος να κάνει είναι να δώσει μορφή και σχήμα στον κόσμο που τον περιβάλει, δεν μπορεί να τον αλλάξει ολοκληρωτικά διότι θα πρέπει να αλλάξει και εκείνος την ίδια του την φύση χωρίς στο τέλος να θεωρείται άνθρωπος, και ως θνητός είναι περιορισμένα τα πράγματα που μπορεί να πράξει στον χρόνο που του δίνεται (μικρός ή μεγάλος) .
Το γνώθι σε αυτόν και το μηδέν άγαν είναι η αιχμή του δόρατος της σοφίας όλου του ανθρώπινου πολιτισμού ο οποίος ενσαρκώθηκε και μεγαλούργησε έχοντας ως άρχον του τον Έλληνα άνθρωπο, έναν άνθρωπο που μπορεί να απείχε από την τελειότητα αλλά άγγιξε το μέτρο και αντιλήφτηκε πως ο μόνος δρόμος για να πορευθεί το ανθρώπινο γένος είναι μέσα από την συλλογικότητα και την αρμονία της φύσης.
Μπορεί ως Έλληνες να κατακτηθήκαμε δια της δύναμης εδώ και χιλιετίες, αλλά ποτέ δεν κατακτηθήκαμε ή δεν ξεπεραστήκαμε από άλλους ως προς τον πολιτισμό μας και την τάση μας για δημιουργία. Δείξαμε σε όλους πως η φύση του Έλληνα ανθρώπου είναι να σκέπτεται, να αμφισβητεί, να πολεμά για την ελευθερία του, να κτίζει οίκους, να δημιουργεί πολιτισμούς και να τους εξυψώνει με την τέχνη του.
Ακόμη πιο δύσκολες μέρες έρχονται για την ανθρωπότητα, δεν είναι προφητεία αλλά απόδειξη, μιας και τίποτα δεν προϋποθέτει την ζωή σε τούτο τον πολιτισμό που μας έχουν επιβάλει, περιμένουμε υποταγμένοι και αδύναμοι από εκείνους που μας καταδυναστεύουν να αλλάξουν τα πράγματα προς όφελος μας, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να διεκδικήσουμε το δικό μας όφελος, το οποίο θα πρέπει να είναι οι αρετές και οι αξίες του Ελληνικού πολιτισμού.
Ας καλλιεργήσουμε και ας αξιοποιήσουμε τον χρόνο που μας δίνεται ακόμη, ο καθένας μέσα από την δική του θέση, ας θυμηθεί και ας κρίνει τι είναι αυτό που πάντα ήθελε για εκείνον και την οικογένειά του, για τον λαό του και για τον κόσμο όλο.
Ας διεκδικήσουμε το μέλλον μας αποκτώντας την δύναμη που κρύβεται μέσα μας και πηγάζει από το σύμπαν και το όλον.
Ας γίνουμε ένα, ένα σύνολο άπειρων δυνατοτήτων που θα έχει ως στόχο του ένα μεγαλύτερο συμπαντικό σύνολο, ας γίνουμε και πάλι εμείς, οι διεκδικητές του μέτρου και της σοφίας, ας οπλιστούμε με γνώση και δικαιοσύνη, ας κρατήσουμε μέσα μας όλα τα κακά που μας έχουν προσφέρει οι άλλοι και ας τα γνωρίσουμε έτσι ώστε να μπορέσουμε να τα αλλάξουμε, αφού πρώτα τα έχουμε νικήσει θα να μπορέσουμε να τους αλλάξουμε μορφή μετατρέποντάς τα σε καλό, ένα καλό πανανθρώπινο και παγκόσμιο.
Όλα τα ανώτερα πράγματα είναι σύνθετα, άπειρα άτομα δημιουργούν αστέρες και πλανήτες, άπειρα κύτταρα δημιουργούν όργανα και εγκεφαλικούς νευρώνες, άπειροι νευρώνες δημιουργούν τις συνθήκες εκείνες για να υπάρξει το απόλυτο εργαλείο που δύναται να μας παρέχει η φύση, τον νου.
Όλα έχουν έναν λόγο, μία αιτία, μία ανάγκη, αναζητώντας τον λόγο για το κάθε τι που μπορεί να αντιληφτούμε με τον νου μας και κρίνοντας το (αφού πρώτα έχουμε κατακτήσει τις αρχές και την γνώση των Ελλήνων) τότε θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα πράγματα που συμβαίνουν στις μέρες μας.
Αν θεωρήσουμε τον εαυτό μας αδιάσπαστο κομμάτι της κοινωνίας και των ανθρώπων που την απαρτίζουν τότε θα μπορέσουμε να κρίνουμε τα πράγματα με βάση το πανανθρώπινο όλον και έτσι θα πορευθούμε ορθός, αντιλαμβανόμενοι τα πράγματα ως έχουν και όχι με βάση τον ατομισμό και την μοναξιά που μας έχουν επιβάλει, θα κατανοήσουμε πως προερχόμαστε από κάτι ανώτερο και οδεύομε σε κάτι ανώτερο.
Δεν είμαστε μόνοι μας, απλά έτσι μας έχουν κάνει να νομίζουμε, έτσι πρέπει να νομίζουμε για να μπορούν να μας ελέγχουν.
Καμία δύναμη δεν είναι πλέον ικανή, ώστε να τα καταφέρει να μας σταματήσει, διότι ανακτούμε ολοένα και πιο γοργά την Ελληνική μας φύση.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ