Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

«Έσβησε» σε ηλικία 73 ετών η Πόλυ Πάνου

polu-panou
Μία από τις σημαντικότερες φωνές του λαϊκού τραγουδιού, η Πολύ Πάνου, «σώπασε» για πάντα σε ηλικία 73 ετών, σήμερα, ενώ το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Η Πολυτίμη Κολιοπάνου – όπως ήταν το πραγματικό της όνομα -, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου 1940, μεγάλωσε όμως στην Πάτρα.
Μαθήτρια του δημοτικού ακόμα, κάνει σκασιαρχείο από το σχολείο και πηγαίνει στα Ψηλαλώνια της Πάτρας, για να ακούσει τα καινούργια τραγούδια της εποχής. Σε ηλικία 10 ετών ανεβαίνει στο πάλκο του μαγαζιού που εμφανίζεται ο Σταύρος Τζουανάκος στην πόλη της, τραγουδά «Συλβάνα, Συλβάνα μου τρελή πεθαίνω για ένα σου φιλί» και εντυπωσιάζει το κοινό με τις φωνητικές της ικανότητες. Αργότερα συμμετέχει σε ένα διαγωνισμό ταλέντων και διακρίνεται, παίρνοντας το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 260 παιδιά, ενώ οι εφημερίδες της εποχής γράφουν για τη «μικρή Πατρινοπούλα, το παιδί θαύμα που πήρε το πρώτο βραβείο».
Βέμπο του λαϊκού τραγουδιού
Έναν χρόνο μετά από το διαγωνισμό, βρίσκεται στην Πάτρα για εμφανίσεις ο νεαρός τότε Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο οποίος έψαχνε για τραγουδίστρια. Τότε τυχαία σε ένα κουρείο της γειτονιάς της, έμαθε για τη μικρή Πολυτίμη με το «χρυσό λαρύγγι» όπως την αποκαλούσε και ο ίδιος. Έτσι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τη βρήκε, την άκουσε να τραγουδά τα «βαριά» τραγούδια του Τζουανάκου, και αμέσως της ζήτησε να τον ακολουθήσει. Ταξίδεψαν μαζί στη Πάτρα, στο Αγρίνιο και μετά στην Αθήνα, στα δισκογραφικά στούντιο της Columbia, ενώ η Πόλυ Πάνου ήταν πάντα με τη συνοδεία της μητέρας της, παρά την αντίθετη γνώμη του πατέρα της.
Ο τότε παραγωγός της Columbia, έχοντας μεσολαβήσει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης για την ακρόαση και εντυπωσιασμένος από τη σπάνια φωνή της, του είπε: «Γρηγόρη μου, μού ‘φερες μια Βέμπο του λαϊκού τραγουδιού!».
Η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά»
Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε, το έγραψε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και είχε τίτλο «Πήρα τη στράτα την κακιά» (1952). Ακολούθησε το «Να πας να πεις της μάνας μου» (1956) του Γιώργου Ζαμπέτα.
Η Πόλυ Πάνου ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά», που αργότερα έγινε μεγάλη επιτυχία και ήταν ο ίδιος ο Χατζιδάκις που την κάλεσε στο τηλέφωνο και της είπε: «Έχω, Πόλυ, γραμμένο ένα τραγούδι για σένα».
Η σημαντική αυτή ερμηνεύτρια τραγούδησε πολλά από τα καινούργια τραγούδια όλων των κορυφαίων λαϊκών συνθετών της δεκαετίας του ’50. Ήταν η εποχή άλλωστε ανάδειξης μίας νέας γενιάς. Η Πόλυ Πάνου εμφανίστηκε στα μουσικά δρώμενα παράλληλα με τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Πάνο Γαβαλά, την Καίτη Γκρέυ και τη Γιώτα Λύδια. Ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Θόδωρος Δερβενιώτης και ο Μπάμπης Μπακάλης θα της γράψουν τα καινούργια τραγούδια με τα οποία θα αναδειχτεί στη δισκογραφία και στο πάλκο. Τα περισσότερα από αυτά άντεξαν στο χρόνο και τραγουδιούνται μέχρι και σήμερα.
Τραγούδια που άντεξαν στο χρόνο
Το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου», και το «Παίξε Χρήστο το μπουζούκι» του Βασίλη Τσιτσάνη, «Φέρτε μια κούπα με κρασί», «Ότι βρέξει ας κατεβάσει» του Απόστολου Καλδάρα, «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε» του Γιάννη Παπαϊωάννου, «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Καυγαδάκι» του Μητσάκη, «Άλλα μου λεν τα μάτια σου», «Ένα σφάλμα έκανα» του Δερβενιώτη, «Εσένα δε σου άξιζε αγάπη», «Τα αδέλφια δε χωρίζουνε», «Άσε πρώτα να ξεχάσω» του Καλδάρα, «Τα λιμάνια» του Τσιτσάνη και πολλά άλλα, υπήρξαν σταθμός στην καλλιτεχνική της πορεία.
http://www.paraskhnio.gr/2013/09/27/esvise-se-ilikia-73-eton-i-poly-panoy/